เลโก้ลอร์ดออฟเดอะริงส์ใน DS นั้นโดยทั่วไปแล้วไตรภาคทั้งหมดอัดแน่นไปด้วยตลับหมึกเล็ก ๆ และใช้งานได้ คุณเริ่มต้นจากการเป็นโฟรโดในไชร์ทุบถังและสร้างสะพานเลโก้ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ - จนกระทั่งคุณรู้ไหมว่าNazgûlปรากฏตัวขึ้นและสิ่งต่าง ๆ ก็เป็นจริง

เกมเล็บที่มีเสน่ห์ของเลโก้คลาสสิก - กอลลัมได้รับรอยยิ้มเล็ก ๆ แปลก ๆ นี้คลิปเคราของแกนดัล์ฟผ่านเสื้อคลุมของเขาและแม้แต่ Balrog ก็ดูน่ารักในรูปแบบบล็อก การต่อสู้ที่เรียบง่าย แต่น่าพึงพอใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเลโกลัสเริ่มลูกศรยิงอย่างรวดเร็วเหมือนเขาได้รับกระสุนไม่ จำกัด (เพราะเขาทำโดยทั่วไป)

ปริศนามีอยู่ทุกหนทุกแห่ง - บางอย่างทำให้คุณสลับตัวละครเพื่อใช้ความสามารถของพวกเขา (ขวานของ Gimli แบ่งกำแพงพิเศษแซมปรุงอาหารเพื่อรักษาปาร์ตี้) ในขณะที่คนอื่นต้องการให้คุณทุบทุกอย่างในสายตา เวอร์ชั่น DS นั้นลดลงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคอนโซล แต่ก็ยังเป็นวิธีที่ดีในการเล่าภาพยนตร์ด้วยการหมุนเลโก้ที่โง่เขลา

อย่าคาดหวังการเล่าเรื่องที่ลึกล้ำ - ประณามการพูดพึมพำของบทสนทนาที่พูดพึมพำ แต่ฉากตัดนั้นเฮฮาอยู่แล้ว