ชาย จอร์แดนกับเบิร์ด ในเกมเด็กชายพาฉันกลับมา มันเป็นเพียงคุณหนึ่งในสองตำนานและศาลพิกเซลเล็ก ๆ-ไม่มีทีมแฟนซีหรือ playbooks เพียงตัวเดียวที่บริสุทธิ์ ในตอนแรกการควบคุมรู้สึกแข็งเล็กน้อย (มัน เป็น เกมเกมเด็กเก่า) แต่หลังจากนัดที่พลาดไปสองสามนัดคุณก็เริ่มตอกตะปู fadeaways เหล่านั้นเช่น MJ หรือระบายสามอย่าง Larry สไปรต์เป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างเฮฮา แต่มีบางสิ่งที่มีเสน่ห์เกี่ยวกับการดูแอนิเมชั่นโยนฟรีของเบิร์ดหรือแขนเล็ก ๆ ของจอร์แดนยืดออกไป

มันไม่ลึก แต่นั่นคือความสนุก - ไม่มีความหรูหราเพียงแค่คุยโว และถ้าคุณมีเพื่อนที่มีสายเคเบิลลิงค์? ดียิ่งขึ้น ไม่มีอะไรที่เหมือนกับการโต้แย้งในวัยเด็กว่าใครเป็นแพะที่มีการยิงพิกเซล อย่าคาดหวังว่ากลไกที่ทันสมัย - นี่คือความคิดถึงที่บริสุทธิ์