โอเคดังนั้น เครื่องดนตรีแห่งความโกลาหล จึงเป็นหนึ่งในช่วงต้นยุค 90 ของเกมอินเดียนาโจนส์ที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการผสมผสานระหว่างการกระทำและการแก้ปริศนา-Kinda เหมือนถ้ามีคนเอาแส้ของอินดี้และป้อนผ่านตัวกรอง Sega Genesis คุณเริ่มวิ่งผ่านป่าและหลบกับดักซึ่งฟังดูเท่ แต่การควบคุมใช้เวลาบางอย่างที่คุ้นเคย เช่นทำไมการกระโดดรู้สึกแข็งทื่อ?

มันมีกลิ่นอายการผจญภัยแบบคลาสสิก - คุณกำลังรวบรวมสิ่งประดิษฐ์แก้ปริศนาพื้นฐานและต่อสู้กับศัตรูที่ส่วนใหญ่เพียงแค่เดินเข้าไปในการโจมตีแส้ของคุณ ระดับนั้นสั้น แต่เต็มไปด้วยความลับเพียงเล็กน้อยและบิตแพลตฟอร์มบางส่วนอาจแม่นยำอย่างน่าผิดหวัง ถึงกระนั้นก็ยังมีบางสิ่งที่มีเสน่ห์เกี่ยวกับงานศิลปะพิกเซลก้อนและวิธีที่หมวกของอินดี้ไม่เคยหลุดออกไปไม่ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับหลุมกี่ครั้งก็ตาม

หากคุณเข้าสู่เกมย้อนยุคมันเป็นแคปซูลเวลาที่เรียบร้อย - เพียงแค่ไม่คาดหวังว่ามันจะถือเหมือนภาพยนตร์ที่ทำ