Oké, dus gekke races: Highway Heroes is precies zo chaotisch als je zou hopen - je kiest een van die belachelijke racers (ik ging eerst met Mutley omdat, kom op, die lach), en plotseling gooi je bommen naar Peter Perfect terwijl je rond haarspeld draait. De bedieningselementen zijn eenvoudig - alleen gas, rem en één knop voor items - maar veel succes niet in alles crashen als je probeert snelheidsboosts te pakken of bananenschillen te ontwijken.

Eerste race schraapte ik nauwelijks de derde plaats omdat ik bleef worden afgeleid door de power-ups (die olievlek is gemeen). De tracks hebben deze strakke snelkoppelingen, maar de helft van de tijd die ik overschiet en eindelijk weer in het laatst terechtkomen. Het is stom leuk, vooral als je eindelijk een perfecte drift voorbij het gruwelijke tweetal spijkert. Drie ronden vliegen sneller voorbij dan je zou denken.

Als je ooit de onzin van de cartoon in een no-frills arcade-racer wilde herbeleven, dan zal dit het doen.