Ultimate Spider-Man op GBA is eigenlijk het dichtst dat je je in de eerste dag als Spidey kunt voelen op een klein scherm. Je begint te slingeren tussen deze dikke pixelgebouwen - de fysica is verrassend fatsoenlijk voor een handheld - en wordt onmiddellijk in het in elkaar geslagen schurken in steegjes gegooid. De stoten hebben dat bevredigende stripboek "Thwip" -geluid.

Wat ik leuk vind, is hoe het de actie vermengt-een minuut dat je shocker door het verkeer achtervolgt, dan doe je deze rare wand-springende puzzels. De graphics knallen met felle kleuren, vooral wanneer gif verschijnt dat er helemaal glinsterend en grof uitziet. Sommige baasgevechten slepen een beetje, maar het worden een perfecte web-swing-combinatie over politieauto's nooit oud.

Het is niet perfect (dat rioolniveau kan naar de hel gaan), maar voor een GBA-game spijkert het de Spider-Man-sfeer beter dan de meeste. Verwacht gewoon niet dat Spider-Man 2-niveau swinging swinging-dit is pure, gecondenseerde superheldchaos in je zak.