Man, de hoogvliegende avonturen van Tweety op game boy color neemt me terug. Je begint met deze kleine gele vogel die de poten van Sylvester ontwijkt, springt tussen drijvende platforms alsof het geen probleem is - totdat je een sprong en faceplant in een cactus mist. Klassieke Looney Tunes Chaos.

De kleuren duiken veel moeilijker dan je zou verwachten van een GBC -game, en de muziek heeft die veerkrachtige, cartoonachtige sfeer. Sommige niveaus doen je denken, zoals wanneer je kratten stapelt om hogere plekken te bereiken, maar meestal is het gewoon puur, dom leuk. En ja, je zult waarschijnlijk tegen het scherm schreeuwen wanneer Tweety voor de tiende keer halverwege de vlucht wordt gegroeid.

Als je nog steeds een speljongen hebt die rondslingert, is dit een solide manier om een middag te doden. Geef me gewoon niet de schuld als je het themalied begint te neuriën.