Dus de splintercel van Tom Clancy op de GBA - ja, de eerste. Je speelt als Sam Fisher, deze NSA Black-ops-man die naar plaatsen zo donker en zwaar bewaakt sluipt, zul je de helft van de tijd doorbrengen met het knijpen naar je scherm. Door de pixelkunst voelt schaduwen op de een of andere manier gespannen aan, en je zult jezelf eigenlijk vangen terwijl je je adem inhoudt als bewakers voorbij lopen.

Het verbergt zich echter niet alleen. Je hebt gadgets, het zwijgen van pistolen en deze rare tevredenheid wanneer je iemand uitschakelt zonder de hele basis te waarschuwen. Krui, en het zijn onmiddellijke alarmen, zwermende vijanden en waarschijnlijk een snelle herladen. De GBA -versie is verrassend solide voor een draagbare poort - verwacht niet alleen de verlichtingstrucs van de consoleversies.

Als je het geduld hebt voor langzaam, methodisch kruipen, is het een geweldige manier om de tijd te doden tijdens een busrit.