Oké, dus de legende van Spyro: een nieuw begin op GBA is eigenlijk Spyro's oorsprongsverhaal - maar met veel meer vuurballen dan je zou verwachten. Je begint als deze kleine paarse draak die nog niet eens weet dat hij vuur kan ademen, en binnen 10 minuten roost je vijanden en glijdt je kliffen weg alsof het niets is.

De bedieningselementen voelen verrassend goed aan voor een handheld -poort - geen ongemakkelijke sprongen of rare hitboxen. En ja, de graphics zijn eigenlijk fatsoenlijk voor een GBA -game. De animaties van Spyro zijn soepel en de niveaus hebben deze mooie mix van open gebieden en strakke platformsecties. Het verhaal is cheesy op die manier van vroege jaren 2000, maar eerlijk gezegd? Het werkt. Je hebt deze raar intense tussenfilmpjes waar Spyro ontdekt dat hij eigenlijk de uitverkorene is, en dan boem - terug naar het fakkelen van hagedisjongens.

Als je de PS2 -versie hebt gespeeld, is deze duidelijk verkleind, maar het is niet alleen een luie poort. Ze hebben enkele monteurs aangepast om bij de GBA te passen, en het voelt eigenlijk als zijn eigen ding. Verwacht gewoon niet dat het stemacteren - het zijn alle tekstvakken hier. Toch houdt het voor een handheld spyro -fix veel beter vast dan het recht heeft.