Oké, dus Teenage Mutant Ninja Turtles: Bumper Bros is eigenlijk wat er gebeurt als je de schildpadden neemt en ze in flipperkast maakt. Je kiest je favoriet (LEO, uiteraard) en stuiter dan rond NYC die in Origami Ninjas inslaat als een sloopbal. De bedieningselementen zijn eenvoudig - gewoon doel en lanceren - maar timing van je ricochets om meerdere vijanden in één keer te raken, voelt vreemd bevredigend.

Er zijn munten te pakken, pizza -plakjes om te verzamelen (vanwege natuurlijk) en enkele lichte missiedoelstellingen om je in beweging te houden. De kunststijl heeft die heldere, cartoonachtige Nick-sfeer, en de geluidseffecten zijn pure nostalgie-verwachten veel shell-e-covering en "cowabunga!" roept. Het is niet diep, maar voor een snel browserspel? Solide manier om 10 minuten tussen klassen te doden.

Geef me gewoon niet de schuld als je "bounce combooo" onder je adem begint te mompelen.