Oké, dus verhalen over de wereld: Narikiri Dungeon 2 is een van die GBA RPG's die op de een of andere manier onder de radar vloog, wat jammer is omdat het eigenlijk geweldig is. Je begint met het kiezen van twee hoofdpersonen uit een stel Tales -serie favorieten - ik ging eerst met Lloyd en Colette, omdat nostalgie - en dan word je in deze kerker gegooid waar je meer partijleden werven terwijl je gaat.

De klassieke Tales-actie van de gevechten, maar met een wending: je kunt schakelen tussen personages midden in de zwing, die de dingen op de beste manier chaotisch houdt. De kerkers worden willekeurig gegenereerd, dus geen twee runs voelen precies hetzelfde, en er is een raar bevredigende lus van slijpen voor betere uitrusting en het ontsluiten van nieuwe kostuums (het "Narikiri" -gedeelte) die je personages verschillende vaardigheden geven.

Het is niet de diepste RPG die er is, maar de Pixel Art is charmant, de muziek heeft die Tales Charm uit de vroege jaren 2000, en het is perfect voor korte bursts of lange sessies. Als je ooit een draagbare Tales-game wilde hebben die meer kerker crawler is dan verhaalzwaar, is dit een solide keuze.