Oké, dus verhalen over Phantasia: Narikiri Dungeon is een van die GBC RPG's die onder de radar vlogen - waarschijnlijk omdat het nooit Japan heeft verlaten. Maar als je van klassieke verhalen gevechten met die side-scrolling-actie, is dit een rare kleine spin-off die daadwerkelijk standhoudt.

Je begint met het kiezen van twee personages om te smelten tot een enkele held (klinkt bizar, maar het werkt). Ik ging met een zwaardvechter/mage -combinatie en betreurde onmiddellijk geen meer behendigheid te stapelen toen de eerste kerkers mobs me begonnen te overtreffen. De Pixel Art is verrassend gedetailleerd voor een game boy -kleurentitel en de muziek? Absolute Bangers, zoals je zou verwachten van een Phantasia -spel.

Het heeft die klassieke Dungeon-Crawler-grind-verwaarloosd om een beetje terug te gaan-maar de pittige en combinatie van de gevechten van verschillende klassen houdt dingen interessant. Verwacht gewoon geen diep verhaal; Het gaat meer om de gameplay -lus dan epische tussenfilmpjes. Als je een zwak hebt voor GBC RPG's uit het late tijdperk, is deze de moeite waard om een ROM af te stoffen.