Oké, dus Space Channel 5 op de GBA is eigenlijk een kleine, handheld -versie van dat raar verslavende ritmegame waar je speelt als Ulala, de ruimtevaartverslaggever die danst om de Galaxy te redden. Het heeft diezelfde funky Sega -charme - brandende kleuren, belachelijke buitenaardse vijanden en een soundtrack die op de een of andere manier "omhoog, omlaag, links, rechts, Chu!" Voel je koel.

In het begin dacht ik dat de bedieningselementen krap zouden kunnen voelen op de GBA, maar het werkt eigenlijk? Je tikt op knoppen om bij de beats te passen terwijl buitenaardse wezens proberen je te zappen met hun dansbewegingen. Mess Up, en Ulala raakt verbluft - wat zowel hilarisch als frustrerend is als je maar één bent om een combo te spijkeren.

Het is niet zo flitsend als het Dreamcast -origineel, maar voor een draagbare versie is het verrassend trouw. Verwacht gewoon niet het volledige spektakel van het consolegame. De muziek is echter nog steeds een bop.