Ooit een van die dromen gehad waar je wegloopt van iets belachelijks? Rioolvarkens is eigenlijk dat, maar je bent wakker en op de een of andere manier is het zelfs vreemder. Je speelt als deze kleine kerel - geen achtergrondverhaal, gewoon een kerel in een broek - die door vuile tunnels drukt terwijl deze dikke, vraatzuchtige varkens je achtervolgen. Ze willen je niet alleen omverwerpen; Ze zijn doodgeset om je broek te stelen. Waarom? Geen idee. Maar de paniek is echt.

De bedieningselementen zijn eenvoudig: ren, spring, schuif misschien onder pijpen als je je zin hebt. In het begin lijkt het eenvoudig - totdat de varkens je in de buurt van een doodlopende weg gaan vermenigvuldigen of bochten. De kunst heeft deze grungy, overdreven stijl waardoor het hele ding aanvoelt als een verknoeide cartoon. En het piepen? Spookachtig. Je hoort het in je slaap.

Het is stom leuk op de beste manier. Geef me gewoon niet de schuld als je je derde paar broek achter elkaar verliest.