Moeder 3 is een van die spellen die bij je blijven - zoals jaren later zul je jezelf nog steeds betrappen op de soundtrack of denk je aan die ene scène. Het begint bedrieglijk eenvoudig: je bent Lucas, een rustig kind in een vreemd charmant klein dorp waar er niets veel gebeurt ... totdat het varkensleger binnen rolt en alles op zijn kop zet.

Het gevecht heeft deze ritme-gebaseerde wending waarbij het timen van je knop meteen op drukt, laat aanvallen harder raken, wat gimmicky klinkt maar eigenlijk geweldig aanvoelt als je het onder de knie hebt. En het schrijven? Het is gelijke delen hilarisch en hartverscheurend - het ene moment dat je lacht om een pratende stapel mest, hoe volgende je emotioneel verwoest bent door een willekeurige NPC's drie dialooglijnen.

Het is nooit officieel buiten Japan gekomen, maar de vertaling van de fan is zo goed gedaan dat je zou zweren dat het officieel was. Breng gewoon weefsels mee.