Mech Platoon op de GBA is een van die zeldzame handheld RTS -games die echt werken. Je begint met een kleine basis en een paar onhandige mechs, en binnen enkele minuten klauter je naar mijn bronnen terwijl je aanvallen van de andere kant van de kaart afwendt. De bedieningselementen duren even om te wennen - je zult op dat touchscreen tikken als een gek - maar zodra het klikt, is het verrassend soepel voor een GBA -strategiespel.

Wat ik leuk vind, is hoe de mechs zich eigenlijk zwaar aanvoelen, alsof ze er gewicht hebben. De kleine spider bots ritsen rond, terwijl de grote artillerie -eenheden voor een eeuwigheid duren om te draaien, net zoals je zou verwachten. En die Eurazia -campagne? Veel moeilijker dan het op het eerste gezicht lijkt. Je verliest een paar wedstrijden voordat je je realiseert dat je meer torentjes had moeten bouwen.

Het is niet perfect - de mist van oorlog kan brutaal zijn als je vastzit aan dat kleine scherm - maar voor een draagbare RTS houdt het beter vast dan de meeste. Verwacht gewoon geen diepte van Starcraft -niveaus.