Mario Tennis Advance is een van die GBA -sportspellen die op de een of andere manier het gevoel van tennis spijkert en toch helemaal belachelijk is. Je hebt je basisrally's en power -shots, maar dan begint Mario trickshots te maken die de bal in wilde bogen laten draaien. De bedieningselementen zijn eenvoudig - een voor topspin, b voor slice - maar timing is veel meer dan je in het begin zou denken.

Wat me verbaasde was hoeveel inhoud van één speler er is. Er is een volledige RPG-stijl-modus waarin je je personage traint, nieuwe rechtbanken ontgrendelt (sommige met rare gimmicks, zoals pijpen die de bal kromt), en op weg naar vertrouwde gezichten van Mushroom Kingdom. De AI voert eigenlijk een fatsoenlijk gevecht op als je eenmaal voorbij de vroege wedstrijden bent.

Het is ook niet alleen een rechte poort van de N64 -versie - ze hebben nieuwe personages en rechtbanken toegevoegd die perfect bij de handheld passen. Wario's zelfvoldane grijns na een aas wordt nooit oud.