Oké, dus LEGO BIONICLE op de GBA - dit is een raar klein juweeltje als je in de vroege Bionicle -overlevering van de jaren 2000 bent. Je speelt als Takua, eigenlijk de dorp Goofball, die rond Mata Nui rent voordat de Toa zelfs verschijnt. De Turaga wordt weggerukt, en plotseling is het jouw taak om ze op te sporen terwijl je ook op zoek bent naar deze verborgen Toa Stones.

Gameplay is een mix van basisacties en lichte puzzels - niets gek, maar het heeft die klassieke handheld -sfeer waar je dozen smaakt voor widgets en praat met Matoran die allemaal vaag bezorgd klinken. De sprites zijn dik en kleurrijk, en de muziek? Verrassend humeurig voor een LEGO -spel. Ook, ja, het is technisch gezien het enige "canon" handheld Bionicle -verhaal, dat cool of diep grappig is, afhankelijk van hoe serieus je plastic robotoverlevering neemt.

Als je dit als kind speelde, is het pure nostalgie. Zo niet, dan is het nog steeds een nette kleine tijdcapsule van die tijd waarin Lego * echt * moeilijk probeerde om van Bionicle een heel universum te maken. Verwacht gewoon geen meesterwerk-het is kort, janky op plaatsen, en precies wat je zou verwachten van een GBA-tie-in-game uit 2001.