LEGO STAR WARS II op de GBA is eigenlijk de originele trilogie, maar met die goofy Lego -charme - stormtroopers exploderen in kleine plastic studs, de grijns van Han Solo ziet er nog grappiger uit in blokvorm, en lichtzwaardduels die op de een of andere manier zowel episch als belachelijk aanvoelen. Je begint door Tatooine te schieten als Luke, alles in zicht te breken, omdat, nou ja, dat is de helft van het plezier in deze spellen. De bedieningselementen zijn eenvoudig, maar ruilen tussen personages houdt dingen interessant - Chewie kan hefbomen trekken, R2 opent deuren, en ja, je zult nog steeds af en toe vastlopen om erachter te komen met welk klein object je moet communiceren.

Het heeft die klassieke GBA-look-chunky sprites, felle kleuren-en de muziek is precies de juiste mix van John Williams en piep-bloopy handheld nostalgie. Ik ga niet liegen, sommige van de platformbits kunnen janky zijn, maar het ontploffen van banden in de Death Star Trench of het neerhalen van at-at op hoth maakt het goed. Als je de consoleversies speelde, is deze uitgekleed maar nog steeds raar bevredigend.

Ook zal Darth Vader in Lego -vorm nooit niet grappig zijn.