Kanji de Puzzle is een van die rare kleine game boy -color edelstenen waardoor je gaat: "Wacht, dit is eigenlijk nogal briljant?" Op het eerste gezicht is het gewoon weer een puzzelspel met vallende blokken - maar in plaats van gekleurde vormen, ben je overeenkomend met Kanji -radicalen (die kleine borstelstroke componenten die Japanse personages vormen).

Dit is hoe het klikt: je begint Kanji uit elkaar te zien breken in de lucht, en plotseling ben je mentaal herschikkende beroertes zoals "Oh, dat achtergelaten radicaal zou perfect koppelen met dat waterradicaal dat daarna naar beneden komt." Het is vreemd bevredigend wanneer je een combo nagelt en de Kanji zelf reconstrueert. De muziek heeft ook die klassieke puzzelgame -sfeer uit de vroege 2000s - pepy synth beats die raar intens worden wanneer je stapel de top nadert.

Eerlijke waarschuwing, het is echter allemaal in het Japans, dus tenzij je bekend bent met Kanji, zou je in het begin kunnen rommelen. Maar eerlijk gezegd? Na een paar rondes beginnen zelfs niet-sprekers patronen te herkennen. Mijn eerste sessie duurde per ongeluk een uur omdat ik bleef denken: "Nog maar één, ik zie bijna hoe deze past."

Als je obscure puzzelspellen graaft of een nieuwe draai aan het leren van taal wilt, is dit een verrassend slimme tijdcapsule.