Invader op de GBA is in feite ruimte -indringers met die zoete, dikke pixellook - zoals iemand de arcade -kast nam en het in je zak stopte. Je hebt je kleine schip onderaan, rijen buitenaardse wezens die dichterbij komen en dat gespannen gevoel wanneer ze na elke golf versnellen. De geluidseffectennagel die retro pew pew sfeer ook.

In het begin lijkt het eenvoudig - gewoon schieten en ontwijken, toch? Maar dan beginnen de aliens zigzagging, laten bommen sneller vallen, en plotseling leun je in beurt alsof het een racegame is. Er is iets bevredigend aan het in één keer wissen van een hele rij, vooral als ze één pixel verwijderd zijn om je te verpletteren. De power-ups helpen, maar veel succes met het pakken van hen in de bars.

Het is het soort spel waarbij je om 2 uur 'nog een poging' zegt, ook al zijn je duimen pijnlijk. Als je arcade -kasten mist of gewoon iets brutaal eenvoudig wilt, zal dit die jeuk krassen. Geef me gewoon niet de schuld als je in je dromen vallende aliens begint te zien.