GTA op de game boy -kleur? Ja, het is een ding - verwacht gewoon niet de 3D -chaos van de latere games. Je vaart rond in dat klassieke top-down-uitzicht, steelt auto's, rennen van politie en veroorzaakt algemene chaos in een pixelateerde stad. De bedieningselementen zijn even wennen (veel succes met het spijkeren van die scherpe bochten), maar zodra je het onder de knie hebt, is er iets vreemds bevredigend aan de eenvoud.

Je begint met een kleine kaart en basismissies, maar dingen escaleren snel - het ene moment dat je joyriding bent, de volgende keer dat je wegversperringen ontwijkt. De Europese versie heeft meerdere talen, maar laten we echt zijn, je speelt het waarschijnlijk in het Engels, tenzij je echt je Italiaan wilt oefenen terwijl je virtuele misdaden begaat. Het is janky, het is old-school, en op de een of andere manier voelt het nog steeds als GTA in de kern.