Fire Emblem: Heilige Contentie is een van die GBA -spellen die gewoon bij je blijft. Vanaf het begin word je in dit door oorlog verscheurde continent gegooid waar elke beweging ertoe doet-een beurt op, en plotseling is je favoriete zwaardmaster voorgoed weg. De gevechten van het rooster voelen als schaken met veel meer drama, vooral wanneer personages beginnen te binden tussen gevechten. Ik herinner me dat ik hoofdstukken opnieuw had opgestart alleen omdat ik het niet kon verdragen de eigenwijs Archer te verliezen die op het slechtste geval (of de beste) keren bleef scheuren.

Het verhaal heeft dat klassieke vuuremblemgewicht - politieke verraad, terughoudende bondgenoten en ten minste één heer die vijf kaarten neemt om te stoppen met naïef te zijn. En het sprite werk? Nog steeds prachtig. Er is iets bevredigend aan het kijken naar kleine Pixel -soldaten die botsen en dan in paniek raken wanneer de vijand Wyvern -rijders onaangekondigd verschijnen. Als je überhaupt van tactiekgames houdt, is dit een must-play-misschien houd je misschien een back-up op.