Fire Emblem: Corrupt Theocration is een van die GBA -spellen die gewoon bij je blijft. Vanaf het begin word je in deze rommelige politieke oorlog gegooid waar elke keuze zwaar aanvoelt - je speelt aan de regels van een gebroken systeem, of verbrand je het allemaal? De kaarten zijn strak, de permadeath is brutaal (zoals altijd), en sommige van de karakterbogen raken veel harder dan je zou verwachten van pixelkunst.

Wat ik leuk vind, is hoe het spel je geeft om je ragtag -ploeg. Er is deze ene ridder die blindelings loyaal aan de kerk begint, maar als je hem koppelt met een bepaalde huurling, verschuift zijn dialoog langzaam naar het in twijfel trekken van alles. Zulke kleine details maken de gevechten meer dan alleen het verplaatsen van eenheden op een raster.

Eerlijke waarschuwing echter: de moeilijkheid die rond hoofdstuk 14 spijkert, zal je verwoesten als je niet voorzichtig bent met je upgrades. Ik heb dat op de harde manier geleerd. Nog steeds een van de meest onderschatte Fire Emblem -titels, vooral als je je strategie leuk vindt met een kant van morele grijze gebieden.