Eindgevecht één op GBA is eigenlijk de arcade -klassieker die in je zak is geperst - en het houdt nog steeds stand. Je kiest tussen Haggar (de burgemeester die eerst slaat, stelt nooit vragen), Cody (de man die op de een of andere manier beter vecht in handboeien), of man (ninja schoppen voor dagen) en ploeg vervolgens door golven van schurken in de grimmige achterste steegjes van Metro City. De eerste keer dat ik speelde, ging ik met Haggar, omdat, nou ja, Suplexing Goons in Dumpsters nooit oud wordt.

Het heeft dat klassieke arcade -gevoel - eenvoudige bedieningselementen, dikke sprites en vijanden die graag bij je gaan als je een gezondheidsitem probeert te pakken. De GBA -versie gooit zelfs een paar extra's in, zoals het alternatieve kostuum van Guy waardoor hij eruit ziet alsof hij een ninja -filmkast uit de jaren 90 heeft overvallen. Verwacht gewoon geen diepe combo's-dit is zuivere, ongefilterde knop-stoppelende chaos, zoals beat 'em ups vroeger waren. Als je een buddy hebt met een linkkabel, is de coöperatie geweldig, hoewel veel succes met het vinden van iemand die er nog steeds een heeft rondslingeren.

Het is niet perfect (de schermcrisis kan goedkope hits goedkoper maken), maar voor een snelle oplossing van nostalgie is het moeilijk te verslaan. Kijk gewoon uit voor die jongens met messen - ze zijn stiekem.