Evergirl op de GBA is een van die rare kleine verborgen edelstenen - of misschien verborgen eigenaardigheden is nauwkeuriger. Het heeft deze bizarre mix van RPG -mechanica en ... nou, ik ben nog steeds niet helemaal zeker waar de plot over is, maar je verzamelt zeker meisjes (of iets dat op meisjes lijkt) en vecht met hen. De Sprites zijn klein maar raar charmant, en de muziek heeft die klassieke GBA Chiptune -sfeer.

Eerste paar minuten? Je wordt in een menu-zwaar systeem gegooid waar je je starter "Girl" kiest (keuzes zijn ... twijfelachtig) en vervolgens meteen in turn-based gevechten die aanvoelen als een uitgekleed Pokémon. De vertaling is ruw, dus de helft van de dialoog leest alsof iemand een script heeft gevoed via Google Translate twee keer. Maar er is iets vreemds dwingend aan de jankiness - zoals, waarom ziet de gevechtsachtergrond eruit als een Windows 98 -screensaver?

Als je van obscure GBA RPG's met meer eigenaardigheden houdt dan Pools, kan dit die jeuk krassen. Verwacht gewoon niet dat het logisch is.