Oké, dus dit is de GBA -versie van het beruchte ET -spel - weet je, degene die zogenaamd een vrachtwagen vol onverkochte cartridges in de woestijn heeft begraven. Deze draagbare versie is ... nou ja, het bestaat. Je speelt als ET die (uiteraard) naar huis probeert te bellen, maar in plaats van om de vijf seconden in putten te vallen zoals het Atari -origineel, is het een rare mix van platforming en het ophalen van missies. De bedieningselementen zijn nog steeds een beetje janky, en de niveaus voelen alsof ze zijn ontworpen door iemand die alleen van de tweedehands van videogames had gehoord. Nostalgie kan je de eerste 10 minuten dragen, maar daarna zul je waarschijnlijk gewoon lachen om hoe ongemakkelijk het allemaal is. Het sprite -werk is tenminste niet verschrikkelijk.