Dus verloor Conor zijn drone - nogmaals - en nu sluip je 's nachts rond in een poging hem terug te pakken voordat de beveiligingsbots je spotten. De bedieningselementen zijn eenvoudig, alleen pijltoetsen om te bewegen en ruimte om te springen, maar die zoeklichten rommelen niet rond. Eén verkeerde zet en je bent gepakt.

Het heeft die klassieke stealth -sfeer waar je achter kratten duikt, timingpatrouilles en zweten elke keer dat een bot je kant op draait. De pixelkunst is schoon en de muziek nagelt dat gespannen, stiekem gevoel. Het kostte me een paar pogingen om voorbij het eerste niveau te komen, maar als je eenmaal de patronen bedenkt, is het vreemd bevredigend om onopgemerkt voorbij te glippen.

Geef me gewoon niet de schuld als je voor de tiende keer wordt gezien.