Man, het spelen van auto's op de Game Boy Advance neemt me mee terug. Je begint als bliksem McQueen, door radiatorveren te scheuren zoals jij de plek bezit - wat, laten we eerlijk zijn, hij doet het nogal. De bedieningselementen zijn eenvoudig, maar die rond die strakke woestijncurves drijven, is wat oefening nodig. Ik bleef eerst in Cactus slaan.

Wat cool is, is hoe ze in kleine missies tussen races gemengd zijn-zoals het helpen van mater met een belachelijke tow-truck stunt of Frank de maaidorser overtreft. De graphics zijn duidelijk GBA-niveau, maar ze hebben de sfeer van de film genageld, tot aan de cheesy one-liners. En ja, de soundtrack? Pure nostalgie.

Het is niet de diepste racer, maar voor een erkend spel is het veel leuker dan het recht had te zijn. Verwacht Mario Kart gewoon niet.