Kaartfeest op de GBA is een van die "nog maar één ronde" soort spellen - je start het op als je denkt dat je vijf minuten doden, en plotseling je maalt een uur pokerhanden. De Pixel Art heeft die gezellige handheld -sfeer uit het begin van de jaren 2000, en de menu -muziek zorgt op de een of andere manier aan Solitaire aanvoelt hype.

Wat cool is, is hoe het met verschillende kaartspellen omgaat. Poker heeft dit raar bevredigende chip -geluidseffect wanneer je je weddenschap duwt, en Solitaire laat je eigenlijk sneller door het dek draaien dan de meeste digitale versies (een redder in nood als je vastzit in een bus). Ik bleef in het begin per ongeluk op de verkeerde knop voor Blackjack drukken - dollar GBA -bedieningselementen zijn even wennen - maar de games zelf zijn solide.

Beste deel? U kunt de GBA doorgeven voor multiplayer. Mijn vriend heeft me vorige week in harten vernietigd en ik ben er nog steeds zout over. Als je een zwak hebt voor kaartspellen of gewoon iets wilt om mee te spelen tussen klassen, is dit een slaper.