Als je opgroeide met Asterix Comics, versloeg deze GBA ze de chaotische energie van de serie. Je begint Romeinse soldaten te slaan met Obelix's belachelijke kracht of de snellere aanvallen van Asterix - ik ga altijd obelix omdat het sturen van vijanden die vliegen nooit oud wordt. De animaties zijn verrassend vloeiend voor een handheld -spel, vooral wanneer je hun speciale bewegingen activeert (let op de Boar Roast Attack).

Niveaus zitten boordevol kleine details van de strips - vitalstatistix wordt op een schild uitgevoerd, getafix -mengtioenen op de achtergrond. De co-op-modus is echter waar het echt schijnt; Mijn broer en ik ruzie maken over wie Obelix moest zijn terwijl ze hele Romeinse kampen kregen. Verwacht gewoon geen diepe gevechten - het is puur, dom plezier met een nostalgie -kick.

Ook heeft de soundtrack die raar pakkende Tavern -muziek die dagenlang in je hoofd blijft.