Tamam, bu yüzden GBA'daki Tower SP ilk başta basit görünen oyunlardan biri-sadece bir kuleye tırmanın, değil mi?-ama aniden piksel mükemmel atlamalar üzerinde terliyorsunuz ve hangi anahtarların hangi kapıları açtığını hatırlamaya çalışıyorsunuz. Bulmacalar kolay başlar, ancak 10. kata kadar, çılgın gibi geri çekilecek, anahtarlar ve gizli pasajlar hakkında kendinize mırıldanacaksınız.

O klasik GBA vibe var - chunky sprites, kafanıza sıkışmış chiptune müziği ve onlara alıştıktan sonra sıkı hisseden kontroller (ilk kez bir başak çukuruna atladığımda, bağırmış olabilirim). Platform ve bulmacaların karışımı ilginç tutar - bazen düşmanlardan kaçıyorsunuz, diğer zamanlarda bir çıkıntıya ulaşmak için blokları istifliyorsunuz. Ve evet, zor, ama kendinizi gerçekten daha iyi hissettiğiniz bu tatmin edici bir şekilde.

Oyunların elini tutmadığı günleri kaçırırsanız, bu sağlam bir seçimdir. Belki daha sonraki katlar için bir yol izlemesi kullanışlı tutun.