Tamam, bu yüzden SNES'deki Şirinler tam olarak beklediğiniz şeydir - Papa Şirin ya da diğerlerinden biri olarak zıpladığınız neşeli, biraz janky bir platformcu (her zaman kullanışlı olarak seçtim çünkü bir şirin için garip bir şekilde şiddetli hisseden çekiçleri atıyor).

Temelde soldan sağa koşuyorsunuz, mantarlara atlıyor ve Gargamel'in garip tuzaklarından kaçıyorsunuz - bir noktada yüzen turtalara atladığınız bir seviye var mı? Zor değil, ama kontroller biraz kaygan, bu yüzden çivilediğine yemin ettiğin atlamaları özleyeceksiniz. Müzik can sıkıcı bir şekilde akılda kalıcı ve her şeyin parlak ve biraz kapalı olduğu 90'ların başında lisanslı oyun cazibesi var. Gizli bir mücevher değil, birkaç seviye için garip eğlenceli.