Sega Genesis'teki NHL '96, denetleyiciyi aldığınızda doğru hisseden oyunlardan biridir. Bir oyuna düştüğünüz ikincisi, organ müziği devreye girer, kalabalık kükrüyor ve hemen o bölgedesiniz-bir şekilde 16 bit hokey oyunu bile sıvı hissettiren piksel mükemmel kontrollerle buzdan aşağı iniyor.

Oyuncuların aslında onlara nasıl kilo verdiğini seviyorum - burada saçma saçmalık yok. Birini tahtalara kontrol etmek tatmin edici bir krize sahiptir ve tek zamanlı çekimler onları çektiğinizde aptalca ödüllendirici hisseder. Yapay zeka da bir itici değil; Orta zorluklarda bile, kaleci asılı bırakırsanız bilgisayar sizi kesinlikle cezalandıracaktır.

Tabii, grafikler şimdi tarihli, ama o zamanlar mı? Animasyonlar pürüzsüzdü, formalar patladı ve buz aslında buz gibi görünüyordu. Ayrıca, yorum (olduğu kadar temel) bir şekilde asla eskimez. Etrafta bir Genesis'iniz varsa, bu hala bir arkadaşıyla ateş etmek için bir patlama.