Game Boy'daki Konami Collection 3, 80'lerin sonlarında ve 90'ların başında bir zaman kapsülünü kazmak gibidir - işe yaratmak için kartuşlara üflemeniz gerekmez. Castlevania'nın karamsar kaleleri, Contra'nın saçma koş ve silah kaosu ve retro hayranlarını sırıtacak birkaç derin kesiminiz var. Portlar Game Boy donanımı için şaşırtıcı derecede sağlam, ancak evet, bazı ekran krizi gerçek (Gradius'ta küçük mermiler tespit etme iyi şanslar).

Harika olan şey, bu versiyonların sık sık taze hissetmek için yeterince ince ayarladığı - Castlevania'nın bir şekilde Chiptune'de daha iyi çalıştığı yeniden düzenlenmiş müziği gibi. Contra hala acımasızca zor, ama işler telaşlı olduğunda yavaşlama neredeyse bir merhamet gibi geliyor. Oyunlar arasında her 20 dakikada bir geçiş yapmaya devam ettim, bu nostaljinin isabetini kovalarken, ne kadar kas belleğini kaybettiğimi gizlice lanetleyerek. Konami'nin Altın Çağı için yumuşak bir yeriniz varsa, bu beyinsiz.