Chessmaster on Game Boy, gerçekten işe yarayan nadir limanlardan biridir - fırfırlar, sadece satranç. Önyüklüyorsunuz, zorluğunuzu seçiyorsunuz (AI "kolay" da bile karışmıyor) ve aniden piyon hareketini ikinci tahmin eden küçük ekranınızın üzerinden geçiyorsunuz. Kontroller yeterince basittir-hareket etmek için d-pad, onaylamak için-ama gerçek sihir sizi nasıl düşündürüyor . Muhtemelen kraliçemle bir aptal gibi şarj olmayı bırakmam gerektiğini fark etmeden önce arka arkaya üç maç kaybettim.

Harika olan, nasıl ölçeklendiğidir. Affedici bir rakibe karşı başlayın ve daha yüksek seviyelere ulaştığınızda, oyunun önünüzde beş hamlesi gibi geliyor. Süslü animasyonlar veya dikkat dağıtıcı unsurlar, sadece saf satranç - bir otobüse sıkıştığınızda veya sınıfta dikkat ediyormuş gibi davrandığınızda gerçekten ihtiyacınız olan tek şey. Bir oyun çocuğunuz ve hatta satrançla ilgili bir ilginiz varsa, bu beyinsiz. Sadece durağınızı kaçırdığınızda beni suçlamayın çünkü piskopos fedakarlığı planlamakla meşgulsün.