Game Boy'daki Battle Pingpong tam olarak göründüğü gibi-bir şekilde, herhangi bir hakkından daha yoğun hissettiren fırfırlar, hızlı tempolu bir masa tenis düello. Kontroller ölü basittir: farklı çekimler için sadece A ve B düğmeleri, ancak zamanlama her şeydir. Bir salıncak özledim ve o küçük piksel topu vahşice tatmin edici bir bip sesiyle sizi geçiyor.

Beni şaşırtan şey, AI rakiplerinin ne kadar kişiliğe sahip olduğu idi. Birincisi bir itici, ama üç maçla, sizi inilecek bu saçma spin çekimlerini çekiyorlar. Ve yakınlarda bir arkadaşın varsa? Daha da iyisi. İki oyunculu mod, her noktanın bir zafer gibi hissettiği bu kaotik ileri geri dönüş.

Evet, grafikler bloklu ve müziğin temelde sadece bip sesi veriyor, ancak bu cazibenin bir parçası. Saf, filtrelenmemiş Game Boy Energy. Son rakibi yenmeye çalışırken bir saat boyunca ekranınızın üzerinden toplandığınızı fark ettiğinizde beni suçlamayın.