4'ü 4'ü sadece nostalji faktörünü çivileyen klasik Sega Genesis derlemelerinden biridir. Önyüklüyorsunuz ve aniden gün içinde arkadan dört sağlam başlığa bakıyorsunuz - dolgu yok, sadece iyi şeyler. Bunu bir çocukken haşhal ettiğini ve yüksek puanlarımı yenmeye çalışırken saatler geçirdiğimi hatırlıyorum.

Oyunların kendileri şaşırtıcı derecede iyi duruyor. Kontrollerin basit olduğu klasik arcade hissine sahipsiniz, ancak onlara hakim olmak gerçek bir beceri gerektiriyor. Bir dakika, bir yan kaydırıcıda düşmanlardan kaçıyorsunuz, bir sonraki, sizi gitmenizi sağlayan garip bir bulmaca tamircisi buluyorsunuz, "Bekle, bu 90'larda nasıl işe yaradı?"

Bir Genesis ile büyüdüyseniz, bu, ebeveynlerinizin bodrumundaki eski bir oyun kutusunu kazmak gibidir - önce kartuşa üflemeniz gerekmez. Ve eğer yapmadıysan? Sega'nın 16 bit dönemini bu kadar özel kılan şeyleri görmek için mükemmel bir yol. Bir seviyeye çok uzun süre sıkıştığınızda beni suçlama.