Yu-gi-oh! - De eeuwige duelistische ziel is eigenlijk het dichtst dat je zou kunnen krijgen om een ​​volledige kaartgevecht in je zak terug te dragen in de GBA -dagen. Je begint met een vrij eenvoudig dek - verwachten veel vroege verliezen totdat je maalt voor betere kaarten - maar duelleren voelt verrassend soepel aan voor een draagbare versie. De AI is ook geen pushover; Sommige van de latere tegenstanders trekken belachelijke combo's rechtstreeks uit de anime.

Wat cool is, is hoe het de sfeer van de show spijkert. Je herkent personages zoals Kaiba en Joey die naar beneden gooien met hun kenmerkende dekken, en het uittrekken van een laatste seconde Exodia voelt net zo belachelijk (en bevredigend) aan als het zou moeten. De kaartpool is niet enorm in vergelijking met latere games, maar er is hier genoeg om je dek urenlang te blijven aanpassen. Verwacht gewoon geen tutorial - deze veronderstelt dat je je spellingsnelheid al kent van je Trap -kaarten.

Het is janky op plaatsen (veel geluk met het lezen van enkele van de kleine kaarttekst), maar als je ooit vroege 2000s yu-gi-oh wilt herbeleven! Zonder je oude binder uit te graven, is dit de manier om het te doen.