Als je op zoek bent naar een stealth -game op de GBA waardoor je je eigenlijk een stiekeme operatie voelt, splintercel: Pandora Tomorrow trekt het verrassend goed. Het kleine scherm voorkomt er niet van om die gespannen, schaduwrijke sfeer te spijkeren - je zult muren, timingbescherming patrouilles knuffelen en je adem inhouden wanneer de lichten flikkeren.

Het is indrukwekkend hoe ze de bewegingen van Sam Fisher in de GBA hebben gepropt. Je hebt gesplitste sprongen, zwijgende pistoolfoto's en die klassieke nachtwisselbril (hoewel de groene tint hier veel meer pixelateert). De niveaus zijn hapklare maar slim-ik raakte veel te lang vast om uit te zoeken hoe je langs een laserrooster moet sluipen in de Jakarta Embassy Mission.

Verwacht gewoon geen volledige console -ervaring. De AI loopt soms in muren en ondervragingen worden gereduceerd tot tekstvakken. Maar voor een draagbare versie? Veel beter dan het recht had te zijn. Je kunt praktisch de nostalgie horen in die knapperige MIDI -versies van de themamuziek.