Het spelen van de Incredibles op GBA voelt alsof je een tijdcapsule opslaat - het heeft die dikke pixelkunst en enigszins stijve bedieningselementen die het op de een of andere manier charmanter maken. Je springt tussen de familieleden, elk met hun eigen rare kleine krachten: Mr. ongelooflijke stoten door muren, Dash ritst rond alsof hij snel vooruit is, en Jack-Jack ... nou, hij is gewoon chaos in babyvorm.

De niveaus zijn in feite geremixte versies van filmscènes - het eiland Storming Syndrome, die die moordende omnidroid -bots ontwijkt - maar met die klassieke GBA -platformer Jank. Een deel van de hitdetectie is dubieus, en de camera houdt niet altijd bij Dash, maar het is moeilijk om gek te blijven als je rondstuitert als elastigirl of onzichtbaar wordt met violet. Het is niet het diepste spel, maar het spijkert de superheld fantasie op die old-school, knop-mashy manier. Als je een zwak hebt voor gelicentieerde games uit dit tijdperk, is het een solide kleine nostalgie -reis.