Oké, dus tennis No Ouji-Sama 2003: Cool Blue is eigenlijk het GBA-tennisspel voor Prince of Tennis-fans die ballen als hun favoriete personages willen slaan. De bedieningselementen zijn pittig - beter dan ik had verwacht van een handheld tennisspel - en je hebt alle gebruikelijke verdachten zoals Ryoma en Tezuka met hun kenmerkende bewegingen. Die draai serveert animatie? Chef's Kiss.

Wedstrijden voelen snel maar niet oppervlakkig, en de AI richt eigenlijk een ruzie als je de moeilijkheid oplevert. De verhaalmodus heeft die klassieke sport-anime-sfeer waar je door toernooien slijpt, terwijl je bent aan het afval dat je tussen wedstrijden overvalt. Graphics zijn helder en schoon, maar verwacht geen verbluffend detail op een GBA-kar.

Eerlijk gezegd is het een van die gelicentieerde games die niet zuigen, wat een wonder is. Als je van de anime houdt, is het een no-brainer. Zo niet ... nou, het is nog steeds een solide tennisspel met persoonlijkheid. Geef me gewoon niet de schuld als je 'Mada Mada Dane' onder je adem begint te mompelen.