Oké, dus je slingert rond als Spider-Man-klassiek rood en blauw pak, banen die vasthouden aan wolkenkrabbers-wanneer plotseling groene goblin verschijnt om pompoenbommen te gooien alsof het Halloween fout is gegaan. De bedieningselementen zijn eenvoudig: ontwijken, zwaaien, misschien een paar goons slaan als ze in de weg staan. Maar de echte uitdaging? Die bommen. Ze ontploffen niet alleen - ze stuiteren, rollen en soms zelfs thuis in je. Rommelig.

De eerste keer dat ik speelde, werd ik drie keer achter elkaar opgeblazen, omdat ik bleef proberen te web-zip recht door de chaos. Slecht idee. Blijkt, het timen van je sprongen en het gebruik van gebouwen voor cover werkt veel beter. De stad heeft ook deze coole stripboekenvibe-brandende kleuren, overdreven explosies, goblin kakelen als een maniak. Het voelt alsof je in een van die old-school Spidey-problemen bent.

Het is kort, maar bevredigend wanneer je hem eindelijk in de lucht op werkt. Word gewoon niet eigenwijs - hij komt altijd terug voor de ronde twee.