Je begint rond te dwalen door dit heldere, cartoonachtige bos met Sofia en haar kleine buttercup -vrienden - ze zijn deze kleine, ronde wezens die rond stuiteren alsof ze teveel suiker hebben gehad. Het doel is eenvoudig: jagen op deze gloeiende sterstenen verborgen in rare plekken - onder champignons, achter watervallen, zelfs weggestopt in een knorrige uil's nest (daar was hij niet blij mee).

De bedieningselementen zijn dood eenvoudig - klik alleen om te bewegen en te communiceren - maar het bos blijft dwaze kleine puzzels naar je gooien. Zoals, op een keer moest ik een eekhoorn weg lokken met eikels om een steen te bereiken. Het kostte me veel langer dan ik zou toegeven dat ik dat zou uitzoeken.

Het is kort, lief en het soort spel dat je speelt als je gewoon zonder stress rond een mooie wereld wilt klikken. De muziek is ook alle kletse en vrolijke fluiten - Kinda laat je vergeten dat je aan een bureau zit.