Pokémon Onyx Blue is een van die fan-gemaakte GBA-hacks die eigenlijk aanvoelen als een goed Pokémon-spel-alleen met een donkere, meer mysterieuze sfeer. Je begint in een regio waar de gebruikelijke vrolijke steden deze griezelige voorsprong voor hen hebben, en zelfs de wilde Pokémon voelt een beetje onvoorspelbaar. De eerste keer dat ik een glanzende Zubat in een grot tegenkwam, raakte ik bijna in paniek omdat mijn starter (een gras-type met vreemd goede verdediging) niet bepaald gebouwd was voor snelheid.

Het heeft alle klassieke mechanica - GYM's, willekeurige ontmoetingen, veel te veel HMS - maar het verhaal kost wat wilde beurten. Er is een cultus die een aantal oude Pokémon aanbidt, en je rivaal is niet zomaar een irritant kind; Ze hebben echte motieven. Het sprite -werk is verrassend gepolijst en de muziek? Sommige nummers klinken alsof ze rechtstreeks uit een horror-RPG in de late nacht zijn gescheurd.

Als je de officiële spellen hebt doorgebrand en iets bekends wilt, maar met een wending, is deze de moeite waard om op te starten op een emulator. Verwacht gewoon niet dat je er doorheen blaast - sommige van de sportschoolleiders vechten vies.