Oké, dus over de hedge: Beesten Bij de Buren op GBA is eigenlijk dat chaotische energie uit de film een zijdelingse puinhoop veranderde (op een goede manier). Je begint als RJ de wasbeer, sluipt door achtertuinen, ontwijkt sproeiers en vul je gezicht met welk junkfood je kunt vegen van picknicktafels. De bedieningselementen zijn eenvoudig - run, springen, misschien spullen met een golfclub - maar het echte plezier is in de domme kleine details, zoals het kijken naar Hammy de eekhoorn freak eruit als je op de knop een knop tikt.

Het is niet een diep meesterwerk, maar de animaties zijn verrassend soepel voor een GBA -game, en de voorstedelijke niveaus voelen eigenlijk alsof iemand een zak speelgoed op een gazon heeft gedumpt. Je schakelt tussen personages voor verschillende vaardigheden - de shell -dia van de schildpad is vreemd bevredigend - en ja, de mensen zijn net zo geen idee als je zou hopen. Verwacht gewoon niet dat de plot je geest zal verbazen; Het is eigenlijk "voedsel stelen, vallen vermijden, herhalen."

Eerlijk gezegd? Perfect voor het doden van tijd als je van die vroege 2000-game-sfeer in de vroege jaren 2000 houdt. De Nederlandse titel is een mondvol, maar de gameplay is domme plezier.