Oké, dus Nyan Nyan Nyanko No Nyan -collectie is een van die rare, charmante kleine GBA -games die Japan nooit hebben verlaten - wat jammer is, omdat het eigenlijk de koorts van een kattenliefhebber is. Je hebt deze kleine pixel-kunstkatten doen ... nou, kat dingen. Dut in dozen, jagen op garen, af en toe eruit zien alsof ze wereldoverheersing plotten. Het is niet echt een "game" in de traditionele zin - meer als een digitaal stickeralbum waarbij je nieuwe katachtige capriolen ontgrendelt door rond te tikken.

Eerste paar minuten? Je veegt door menu's met kanji die je misschien niet begrijpt (tenzij je vloeiend bent), maar de pictogrammen zijn intuïtief genoeg. Tik op een kat, kijk hoe deze rolt. Tik op een ander, en het kijkt naar je alsof je het dutje onderbrak. Er is iets vreemds aan het rustigs, zelfs als je de helft van de tijd gewoon rokt welke knop wat doet. De muziek is deze lo-fi chirpy onzin die ofwel in je hersenen graaft of je het onmiddellijk laat dempen-geen tussendoor.

Als je van eigenzinnige Japanse eigenaardigheden houdt of gewoon wilt dat er iets omstandigheden porren terwijl je doet alsof je werkt, is dit een piek "Waarom bestaat dit maar ook godzijdank." Verwacht gewoon geen diepe gameplay. Het is een sfeer, geen uitdaging.