Oké, dus Mr. Bean: Skidding is precies zo chaotisch als het klinkt. Je gooit in feite bonen rond op dit janky skateboard, probeert niet in staat te planten in willekeurige obstakels terwijl hij al het rare spul grijpt waar hij geobsedeerd door is - vitters, melkflessen, fruitmanden (vanwege natuurlijk).

De bedieningselementen zijn eenvoudig - gewoon op en neer - maar mevrouw Wicket verschijnt als een soort niet te stoppen kracht, en als ze je vangt, is het spel voorbij. Het hele ding voelt als een koortsdroomversie van een eindeloze hardloper, en eerlijk gezegd? Het is een beetje hilarisch om te kijken naar Bean wiebelen alsof hij nauwelijks de controle heeft. Je zult het geweldig vinden of je afvragen wat je net hebt gespeeld.