Juka en de monofonische dreiging is een van die rare kleine GBA -edelstenen die onder de radar gleed. Je speelt als Juka, dit alchemistische kind dat wordt gesleept door zijn dorp te redden van ... nou ja, muzikale monsters. Ja, het is zo vreemd als het klinkt.

Het gevecht heeft deze op ritme gebaseerde wending waarbij je je aanvallen op vijandelijke patronen timt-Kinda als een uitgekleed Patapon maar met het brouwen van het drankje erin. In eerste instantie bleef ik de timing verpesten (die drijvende noot vijanden zijn stiekem), maar zodra het klikt, klikken de gevechten, de gevechten voelen zich verrassend bevredigend.

Visueel heeft het die GBA -charme uit het begin van de jaren 2000 - brandende kleuren, dikke sprites en veel te veel tinten paars. De soundtrack is eigenlijk fatsoenlijk voor een spel over het bestrijden van kwaadaardige muziek, hoewel je hetzelfde slagthema ongeveer 300 keer hoort.

Het is niet perfect - de vertaling is een beetje ruw op plekken en veel geluk met het uitzoeken van enkele van de alchemie -recepten zonder een gids. Maar er is iets vertederends aan zijn rare mix van ritme gevechten en fantasie -avontuur. Absoluut een cultfavoriet voor GBA -verzamelaars.