Man, Jazz Jackrabbit op GBA neemt me terug. Je speelt als dit eigenwijs groene konijn met een houding, die door niveaus schiet met deze rare mix van snelheid en precisie. Het eerste wat je opvalt, is hoe snel jazz beweegt - zoals, zul je platforms constant overschrijden totdat je went aan zijn slidey momentum.

De niveaus zijn deze heldere, chaotische speeltuinen vol met stuiterende vijanden en verborgen gebieden. Ik herinner me dat ik voor altijd vast kwam te zitten op het waterpodium omdat die kwallen me halverwege de jump bleven schokken. En de muziek? Absolute Bangers - dat hoofdthema komt nog steeds willekeurig vast in mijn hoofd.

Het is ook niet alleen nostalgie. De bedieningselementen houden verrassend goed vast voor een GBA-poort, hoewel de schermcrisis betekent dat je een aantal goedkope hits neemt van vijanden buiten het scherm. Nog steeds een van de betere platformers uit die tijd als je je actie leuk vindt met een kant van de jaren 90 -houding.