Hot Wheels: Velocity X op de GBA is eigenlijk wat er gebeurt als je die kleine speelgoedauto's neemt die je gebruikt om in meubels te crashen en ze een verrassend solide racegame te maken. Je begint je rit te kiezen-sommige handvat beter, anderen zijn sneller, en ik heb absoluut veel te lang besloten voordat ik gewoon met de coolst ogende ging.

De tracks draaien door deze wilde lussen en sprongen die eigenlijk voelen alsof iemand ze uit stukken in hete wielen in hun garage heeft gebouwd. Er is ook een beetje gevechten - je kunt raketten schieten op andere racers, wat belachelijk klinkt maar op de een of andere manier werkt. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen (die Turbo Boost houdt ervan je van de baan te sturen), maar zodra het klikt, weef je door verkeer en spijkert je sprongen zoals het tweede natuur.

Het heeft die handheld -energie uit het begin van de jaren 2000 - eenvoudig maar bevredigend, met net genoeg chaos om je races opnieuw te starten totdat je ze spijkert. Als je ooit oranje plastic sporen opstelt als kind, zal dit de nostalgie sweet spot raken.